Semanyak en Ubud

Lieve allemaal,

in het vliegtuig realiseerden wij ons dat het 6 jaar geleden is dat we voor het eerst zijn gaan backpacken, 6 jaar! Toen naar Singapore en nu via Singapore. Met goede zin begonnen we aan de 16,5 uur durende reis met als eindbestemming Denpasar, wetende dat we fijne plekken in het vliegtuig hadden gekocht zodat Robin regelmatig kan gaan wandelen. Eenmaal in de rij kwamen we tot de conclusie dat er nog 1 iemand naast ons zou komen zitten, spannend. Gelukkig stond er een klein vrouwtje, typetje hippie naast marthijn kwam zitten. Robin rustig is, een soort sitting buddha maar dit sloeg alles. Die chick heeft de hele reis geslapen en niks gedronken. Kortom, ideale buurvrouw want we hebben niet een keer hoeven opstaan voor haar. Genoeg over onze buurvrouw...

Aangekomen op Denpasar stond er een mannetje met een bordje 'Martin Brouwer' (ach 't lijkt erop). De beste man heeft ons naar ons eerste hotel in Semanyak gebracht. De rit was al een beleving op zich, met een gemiddelde snelheid van 15km per uur. File rijden doen we hier niet zoals in Nederland, netjes achter elkaar, maar we proberen zo veel mogelijk auto's en scooters zo snel mogelijk door een zo klein mogelijke ruimte te douwen. Via een steegje waar we niet na 10 uur mochten lopen kwamen we uit bij ons hotel. Prima resort op 150 meter bij het strand vandaan. Robin heeft de eerste nacht heerlijk geslapen, Marthijn heeft het plafond uitermate goed kunnen bestuderen.

De eerste dag waren we net op tijd wakker voor het ontbijt. Daarna zijn we richting het strand gegaan. Het zand is haast zwart, maar dan wel met glitters (ja echt! het is namelijk vulkanisch zand). Vanwege de prachtige hoge golven is dit een hele goede plek om te leren surfen. Mocht je het zelf niet verzinnen dat die surfplanken daar staan om te huren, dan herinneren de verkopers op het strand je er wel aan. Dit stuk van Bali heeft namelijk wel iets weg van Salou / Ibiza / Cherso... Om de paar minuten probeert er namelijk iemand je iets te verkopen. Om je een beeld te geven: 'Pineapple? No thank you. Banana? No thank you. Kite? No. Foot massage? No.' En dan te bedenken dat al deze vragen van een vrouwtje kwamen. Na een plons in het zwembad zijn we ons gaan klaarmaken voor het diner. We hadden afgesproken met Niki (oud collega van de Meidenfabriek) en haar nichtje om te gaan eten in het centrum. Om de cultuurshock compleet te maken, zijn we bij een luidruchtig Mexicaans restaurant gaan eten. Semanyak was leuk om gezien te hebben maar prima voor een dagje.

Vanochtend zijn we richting Ubud vertrokken, het culturele centrum van Bali zeggen ze. Zoals het heurt hadden we geen hotel gereserveerd dus zijn we bij het eerste wat ons aansprak naar binnen gelopen. Het is een prachtig complex met groene tuinen, ruime grote slaapkamers en een mooi zwembad. Wat wil een mens nog meer. Na geïnstalleerd te zijn op de kamer zijn we de buurt een beetje gaan verkennen. Met klotsende oksels over een marktje gelopen waar we alles voor een 'vellie good pleis' konden krijgen want alles was 'vellie tjiep'.

Het rond wandelen in Bali moet je trouwens niet onderschatten! Als je je nek niet breekt over de open gebroken straten, loop je het risico om uit te glijden over een offer 'apparaat' (zoals een mede Hollander dit noemde). Op zich prachtig die offers, kleine gele vierkante mandjes met daarin altijd een stokje wierook, bloemetjes, rijst en dan naar keuze kaaskoekjes, Mentos of sigaretten.

Vanavond zijn we naar een super leuk restaurantje gegaan waar ze live muziek hadden. Alsof ze een blik getalenteerde mensen hadden open getrokken! We hebben een heel leuk Deens stel en een Chinese dame ontmoet, echt een top avond gehad! Morgen gaan we een dagje chillen in een van de mooiste resorts van Bali en de dag daarna willen we nog wat cultureels doen.

Tot over een paar dagen!

Liefs,

Robin en Marthijn