Woorden schieten te kort

Lieve allemaal,

We hebben de nacht overleefd. De tent stond natuurlijk enorm stevig door onze doorgewinterde kampeer talenten (we hebben er maar 45 min over gedaan om hem op te zetten... de buren hadden in die tijd de tent opgezet, ingeruimd en het avond eten bereid...). Alle gekheid op een stokje, hij stond wel echt stevig. En geloof ons, het weer heeft goed z'n best gedaan om ons een koppie kleiner te maken. Regen, wind, onweer. En zo hard, dat hadden we nog nooit gehoord. Halverwege de nacht hoorden we een ander stel discussiëren over hoe ze hun tent het beste konden leeg hozen en weer opbouwen. De volgende ochtend een snelheidsrecord gevestigd met het afbreken en opruimen van de tent (de buren hadden in dezelfde tijd de tent opgeruimd, ontbeten en gedouched). We leren het wel... of misschien ook wel niet, we stonden tussen de die hard camping figuren die zelfs dit nog steeds leuk leken te vinden. Wij waren er wel klaar mee en gingen op zoek naar een b&b.

Geloof het niet maar na 80keer 'no vacancies' zijn we het eiland afgereden op weg naar Glencoe, onze volgende bestemming. Na een bezoek aan een aantal hotels zijn we toch doorgereden naar de camping die Robin uitgezocht had. Hotels zijn namelijk erg duur, denkt aan minimaal 150e per nacht voor een badges hotel en ongeveer 120e voor een b&b. De camping heeft een aantal kleine hutjes die je voor ongeveer 50e per nacht kunt huren, gaaf idee maar helaas vol. Dan toch maar de tent? De camping baas zei dat we het zelf moesten weten en wees ons het gunstigste plekje. We zijn daar heen gelopen en waaiden uit onze voegen. Amahoela, dat doen we dus even niet. Inmiddels was het 16:00 uur geweest en moesten we langzamerhand iets gaan vinden. Beetje chagrijnig en gefrustreerd kwamen we na een aantal 'no vacancies' een hotel tegen dat wel beschikbaarheid had. Robin ging zonder make up en d'r haar in de oorlog het hotel binnen om te vragen hoeveel de schade voor twee nachten zou zijn. De vrouw deed al een aanbieding die voordeliger was dan normaal gesproken maar nog steeds erg duur. Robin noemde ons budget en hotsa, de vrouw ging akkoord. Mooi geregeld en we zaten twee nachten gebakken in een super leuk hotel.

De volgende dag hebben we een korte hike gedaan, uiteraard door de regen, en zijn we op zoek gegaan naar 'standing stones'. Dit zijn cirkels gevormd door 3 meter hoge stenen, zou heel magisch moeten zijn. De meeste standing stones staan op de Orkney eilanden, waar we niet geweest zijn, maar er stonden er ook een aantal op 100km rijden. Op zich is 100km zo gereden, in Schotland is dat echter de onderschatting van de eeuw. Stel je voor, je rijdt in Zuid Frankrijk of Italië in de bergen. Maar dan zonder iets te zien, op een eenbaansweg met tegenliggers... doodeng! Gelukkig heeft Marthijn Schumacher ons veilig naar de plaats van bestemming gebracht. De stenen stonden in een weiland dus we moesten een stukje lopen, je raadt het al, door de stromende regen. Eenmaal aangekomen bij de stenen was het geen cirkel maar een paar losse stenen. Een kleine teleurstelling zou je kunnen zeggen, na al die moeite. Desalniettemin was het gaaf om te zien en konden we er erg hard om lachen. Op de terugweg de navigatie maar even anders ingesteld waardoor we over de gewone autobaan terug reden.

Na onze avonturen in Glencoe stond omgeving Edinburgh weer op de planning. We hadden namelijk nog wat 'unfinished business' in die regio. Onderweg kom je de meest mooie natuur tegen. Bergen, valleien, watervallen en meren. Echt schitterend. Onderweg naar onze nieuwe verblijfplaats zijn we gestopt bij Midhope Castle en Linlithgow Castle (twee filmlocaties van onze favoriete serie, Outlander). Twee prachtige kastelen en zeer herkenbaar uit de serie. Het is even alsof je zelf in die tijd (1746) rondloopt.

We slapen nu in een homestay, kortom bij iemand in huis. In eerste instantie wilden we hier de rest van ons verblijf blijven maar we voelen ons allebei een beetje vreemd bij deze plek. Toch raar om uit logeren te gaan bij iemand die je eigenlijk niet kent, in zijn eigen huis. Daarom hebben we voor morgen een onwijs luxe hotel uitgezocht, om de vakantie in stijl af te sluiten. Op zich ook wel gaaf om na overnachtingen in de tent, de auto, een b&b en een home stay een mooi hotel aan de lijst toe te voegen.

Vandaag zijn we naar Glasgow geweest. Een leuke stad waar je goed kan shoppen. Robin heeft hier de overige 4 boeken uit de Outlander serie gekocht (a 1000 pagina's per stuk) dus ze kan voorlopig vooruit.

Het luxe hotel ligt op de route naar Newcastle waarvandaan de boot naar huis gaat. Helaas is de vakantie alweer bijna voorbij. De twee weken zijn voorbij gevlogen en tegelijk hebben we het gevoel dat we veel langer zijn weg geweest. We kunnen niet 1 specifiek moment of plaats noemen die het meest indruk heeft gemaakt. Alles is even mooi, maar op compleet verschillende manieren. Jammer van de regen maar we hebben ons hier niet door laten tegenhouden en hebben volop van de vakantie genoten.

Liefs, Marthijn en Robin