Het regent, het regent!
Blijf op de hoogte en volg Robin & Marthijn
07 September 2016 | Verenigd Koninkrijk, Inverness
Lieve allemaal,
Na een zelfgemaakt ontbijtje op de hotelkamer zijn we maandag naar het begin van de Royale Mile gegaan om Edinburgh Castle te bezoeken. Het kasteel is ongelofelijk groot en ligt boven op een heuvel dus je kan het van mijlenver zien liggen. We waren er vlak na openingstijden wat erg fijn is omdat dit een van de drukst bezochte plekken van de stad is. In het kasteel hebben we een paar uur rondgelopen en flink wat traptreden beklommen om de koninklijke vertrekken van Mary, Queen of Scots, de kroonjuwelen en de great hallo te zien. Tegen het middaguur was het stervesdruk en hadden wij alles gezien dus op naar het volgende.
Na wat licht souvenirshoppen zijn we naar Hopetoun House gereden, voor de Outlander fans: het huis van de Duke of Sandringham. Een prachtig estate wat tot op de dag van vandaag in bezit is van de familie Hope. Ruim 300 jaar geleden is het gigantische pand gebouwd en sinds die tijd in bezit van een familie geweest. Zij wonen nog steeds in een afgeschermd deel van het gebouw, de rest is sinds 40 jaar open gesteld voor bezoekers. Je kan door verschillende vertrekken wandelen die zijn ingericht volgens de standaarden van 300 jaar geleden. Hele bijzondere ervaring, met name omdat je je heel goed kunt voorstellen men daar leeft/ leefde. Paleis het Loo is er niets bij. Na een wandeling door de enorme tuinen zijn we terug naar het hotel gegaan. Zo gaar als boter hebben we een hapje in de buurt gegeten en lekker serie gekeken.
De volgende ochtend vroeg uit de veren, op weg naar Inverness. Na twee zon overgoten dagen kregen we voor het eerst te maken met Schots weer, ofwel grijs met pisregen. Eerste stop was bij Blackness Castle, voor de Outlander fans: Fort William. Het duistere weer paste eigenlijk wel bij dit kasteel vanwege de duistere achtergrond van het gebouw, het werd met name gebruikt als gevangenis en verdedigingsfort van de kustlijn. Overigens kwam je hier als gevangene voor lichte misdaden zoals het oneens zijn met de koning. De gevangene waren voornamelijk mensen uit de hogere rangen en mochten tot 3 mijl buiten het kasteel vrij bewegen en hadden eigen bedienden. Weer eens wat anders dan de Bijlmerbajes..
Aangezien deze dag in het teken stond van autorijden hadden we bedacht dat we zoveel mogelijk Outlander film locaties te bezoeken. Volgende stop was dan ook Doune Castle, ofwel Castle Leoch. Robin smolt helemaal toen we erachter kwamen dat de audio guide een Outlander mini tour bevatte, ingesproken door de hoofdrolspeler. Het mooiste/ leukste aan dit kasteel is het feit dat het nog goed in takt is gebleven waardoor je je goed kunt inleven in de manier waarop het kasteel gebruikt is. Dit kasteel is voornamelijk gebruikt als woning waardoor het geen cellen en grote kanonnen had maar veel kamers, een grote keuken en een aantal grote gezamenlijke hallen. Het had iets knus.
Na Doune Castle zijn we richting het noorden gereden, naar Falkland. Falkland is een klein middeleeuws dorpje waar we zijn gaan lunchen. Ook dit is een Outlander locatie, Claire en Frank overnachten hier tijdens hun tweede huwelijksreis. Overigens hadden ze ook hier weer een glutenvrije menukaart dus Robin had volop keuze.
Met gevulde buik gingen we naar onze laatste tussenstop, Craigh na Dun waar Claire 'door de stenen' gaat. Volgens de verhalen zou je hier mooi kunnen wandelen en de natuur verkennen. Nou 't zal, wij hebben alleen weilanden gevonden met hagen er omheen. Omdat we nog 1,5 uur moesten tot Inverness en we geen zin hadden in een schot hagel in onze reet zijn we vertrokken. Letterlijk door de middle of nowhere hebben we prachtig natuur gezien onderweg.
Eenmaal in Inverness aangekomen begonnen we aan de grootste uitdaging van deze vakantie, de tent opzetten. Eerst de perfecte spot uitzoeken. Die was zo gevonden want je hebt vanaf deze camping prachtig uitzicht over Inverness en het water. Viel alleen een beetje tegen toen we de haringen in de grond wilden slaan, er zaten namelijk alleen maar stenen in de grond. Een half uur en 6 kromme haringen later stond de tent eindelijk. We hebben ons krom gelachen van onze eigen onhandigheid maar de aanhouder wint en de tent stond top.
We konden helaas maar kort van ons tentje genieten want rond 3 uur 's nachts werd Robin wakker omdat ze natte tenen kreeg. Je raadt het al, het regende en de tent was niet waterproof... en dat is niet heel handig in Schotland. We hadden snel de tent leeg gehaald en hebben de rest van de nacht in de auto moeten slapen. Geen beste nacht dus.
Vanochtend zijn we voornamelijk bezig geweest met het regelen van een nieuwe tent, het opzetten en het inladen van de tent. Helaas was het weer niet al te best, veel mist en eigenlijk best wel koud. We zijn vervolgens 'smiddags naar een whisky distilleerderij geweest waar we een rondleiding gehad hebben. Vervolgens mocht Marthijn nog een aantal whisky's proeven.
Vanavond zijn we Inverness ingedoken om bij een Italiaan te eten. Deze zit aan river Ness (van Loch Ness) dus we hadden een mooi uitzicht. Nu zitten we gezellig in ons nieuwe tentje en we hopen dat deze wel waterdicht genoeg is, het regent namelijk inmiddels alweer... morgen weten we meer.
Hopelijk is het morgen beter weer en kunnen we er weer flink op uit!
Liefs, Marthijn en Robin
Na een zelfgemaakt ontbijtje op de hotelkamer zijn we maandag naar het begin van de Royale Mile gegaan om Edinburgh Castle te bezoeken. Het kasteel is ongelofelijk groot en ligt boven op een heuvel dus je kan het van mijlenver zien liggen. We waren er vlak na openingstijden wat erg fijn is omdat dit een van de drukst bezochte plekken van de stad is. In het kasteel hebben we een paar uur rondgelopen en flink wat traptreden beklommen om de koninklijke vertrekken van Mary, Queen of Scots, de kroonjuwelen en de great hallo te zien. Tegen het middaguur was het stervesdruk en hadden wij alles gezien dus op naar het volgende.
Na wat licht souvenirshoppen zijn we naar Hopetoun House gereden, voor de Outlander fans: het huis van de Duke of Sandringham. Een prachtig estate wat tot op de dag van vandaag in bezit is van de familie Hope. Ruim 300 jaar geleden is het gigantische pand gebouwd en sinds die tijd in bezit van een familie geweest. Zij wonen nog steeds in een afgeschermd deel van het gebouw, de rest is sinds 40 jaar open gesteld voor bezoekers. Je kan door verschillende vertrekken wandelen die zijn ingericht volgens de standaarden van 300 jaar geleden. Hele bijzondere ervaring, met name omdat je je heel goed kunt voorstellen men daar leeft/ leefde. Paleis het Loo is er niets bij. Na een wandeling door de enorme tuinen zijn we terug naar het hotel gegaan. Zo gaar als boter hebben we een hapje in de buurt gegeten en lekker serie gekeken.
De volgende ochtend vroeg uit de veren, op weg naar Inverness. Na twee zon overgoten dagen kregen we voor het eerst te maken met Schots weer, ofwel grijs met pisregen. Eerste stop was bij Blackness Castle, voor de Outlander fans: Fort William. Het duistere weer paste eigenlijk wel bij dit kasteel vanwege de duistere achtergrond van het gebouw, het werd met name gebruikt als gevangenis en verdedigingsfort van de kustlijn. Overigens kwam je hier als gevangene voor lichte misdaden zoals het oneens zijn met de koning. De gevangene waren voornamelijk mensen uit de hogere rangen en mochten tot 3 mijl buiten het kasteel vrij bewegen en hadden eigen bedienden. Weer eens wat anders dan de Bijlmerbajes..
Aangezien deze dag in het teken stond van autorijden hadden we bedacht dat we zoveel mogelijk Outlander film locaties te bezoeken. Volgende stop was dan ook Doune Castle, ofwel Castle Leoch. Robin smolt helemaal toen we erachter kwamen dat de audio guide een Outlander mini tour bevatte, ingesproken door de hoofdrolspeler. Het mooiste/ leukste aan dit kasteel is het feit dat het nog goed in takt is gebleven waardoor je je goed kunt inleven in de manier waarop het kasteel gebruikt is. Dit kasteel is voornamelijk gebruikt als woning waardoor het geen cellen en grote kanonnen had maar veel kamers, een grote keuken en een aantal grote gezamenlijke hallen. Het had iets knus.
Na Doune Castle zijn we richting het noorden gereden, naar Falkland. Falkland is een klein middeleeuws dorpje waar we zijn gaan lunchen. Ook dit is een Outlander locatie, Claire en Frank overnachten hier tijdens hun tweede huwelijksreis. Overigens hadden ze ook hier weer een glutenvrije menukaart dus Robin had volop keuze.
Met gevulde buik gingen we naar onze laatste tussenstop, Craigh na Dun waar Claire 'door de stenen' gaat. Volgens de verhalen zou je hier mooi kunnen wandelen en de natuur verkennen. Nou 't zal, wij hebben alleen weilanden gevonden met hagen er omheen. Omdat we nog 1,5 uur moesten tot Inverness en we geen zin hadden in een schot hagel in onze reet zijn we vertrokken. Letterlijk door de middle of nowhere hebben we prachtig natuur gezien onderweg.
Eenmaal in Inverness aangekomen begonnen we aan de grootste uitdaging van deze vakantie, de tent opzetten. Eerst de perfecte spot uitzoeken. Die was zo gevonden want je hebt vanaf deze camping prachtig uitzicht over Inverness en het water. Viel alleen een beetje tegen toen we de haringen in de grond wilden slaan, er zaten namelijk alleen maar stenen in de grond. Een half uur en 6 kromme haringen later stond de tent eindelijk. We hebben ons krom gelachen van onze eigen onhandigheid maar de aanhouder wint en de tent stond top.
We konden helaas maar kort van ons tentje genieten want rond 3 uur 's nachts werd Robin wakker omdat ze natte tenen kreeg. Je raadt het al, het regende en de tent was niet waterproof... en dat is niet heel handig in Schotland. We hadden snel de tent leeg gehaald en hebben de rest van de nacht in de auto moeten slapen. Geen beste nacht dus.
Vanochtend zijn we voornamelijk bezig geweest met het regelen van een nieuwe tent, het opzetten en het inladen van de tent. Helaas was het weer niet al te best, veel mist en eigenlijk best wel koud. We zijn vervolgens 'smiddags naar een whisky distilleerderij geweest waar we een rondleiding gehad hebben. Vervolgens mocht Marthijn nog een aantal whisky's proeven.
Vanavond zijn we Inverness ingedoken om bij een Italiaan te eten. Deze zit aan river Ness (van Loch Ness) dus we hadden een mooi uitzicht. Nu zitten we gezellig in ons nieuwe tentje en we hopen dat deze wel waterdicht genoeg is, het regent namelijk inmiddels alweer... morgen weten we meer.
Hopelijk is het morgen beter weer en kunnen we er weer flink op uit!
Liefs, Marthijn en Robin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
