Landen op het strand
Blijf op de hoogte en volg Robin & Marthijn
01 Juni 2017 | Australië, Gold Coast
Lieve allemaal,
Byron Bay is echt fantastisch. Als we hier zouden moeten/willen wonen, dan zou het daar zijn. Een klein dorpje met een heerlijk ontspannen surfer/hippie vibe en een prachtig strand in een baai. We hebben onze dagen in Byron voornamelijk op het strand doorgebracht. Byron Bay heeft geweldige stranden waar je uitstekend kunt surfen. De golven komen als het ware schuin aanrollen waardoor je er heel lang op kunt surfen. Klinkt alsof we dat ook gedaan hebben misschien maar schijn bedriegt. Wij zijn heerlijk in onze boeken gedoken en hebben genoten van de zon. Robin heeft haar nagels laten doen en Marthijn is naar de lokale Barber geweest om zijn haren te laten knippen. Waar wij overigens in onze zwemkleding op het strand liggen, lopen de Aussies met een winterjas en sjaal rond omdat ze het 'koud' hebben... Het is immers bijna winter voor hun (25 graden...). De eerste avond hebben we heerlijk fancy gegeten vlak bij de camping, de dagen erna waren we van plan zelf te koken maar zijn we toch lekker het dorp in gelopen. Super leuke restaurantjes met live muziek en happy hours.
Na Byron Bay stond Sunshine Coast op de planning. Een kleine 400km rijden, wat best behoorlijk is met zo'n camper. Als welkome tussenstop zijn we naar de Lone Pine Koala Sanctuary geweest. Zoals de naam het al zegt is dit een opvang centrum voor koalas. Overigens hebben ze ook dingo's, kangeroos en wallebies, vogelbekdieren en wombats. De koalas waren onze favorieten. Het centrum heeft meer dan 100 koalas opgevangen, van ouwe besjes tot jonkies van een paar maanden oud. Ze slapen ongeveer 20 uur op een dag om genoeg energie op te kunnen doen om de overige 4 uur wakker te kunnen blijven. Ze eten namelijk alleen eucalyptus blaadjes, en dan slechts 50 van alle 200 soorten EN alleen de jongste blaadjes. Hier zit eigenlijk alleen maar water in en vrijwel geen suiker, en dus energie die ze nodig hebben. Het centrum heeft dus ook een complete eucalyptus plantage om voldoende aanvoer te hebben. Gelukkig waren de koalas vrijwel allemaal wakker dus we hebben lekker lang zitten kijken naar het stoeien, rennen, klimmen en eten van de beestjes.
Na een pittige reis zijn we 2 dagen geleden in Sunshine Coast aangekomen. Op zich geen spannende plaatst, ware het niet dat we vanuit hier naar Fraser Island kunnen. Fraser Island is het grootste zandeiland van de wereld, het heeft 'perched' meren (volledig ontstaan door regendruppels), een regenwoud en wilde dingo's. Als echte VIP'S zijn wij met een privé vliegtuigje van Sunshine Coast airport naar Fraser Island gevlogen. Een klein propeller vliegtuigje met piloot met hoge knie sokken stond al voor ons klaar en via de zij ingang van het vliegveld mochten we aan boord. Heel aparte ervaring, geen douane en geen wachtrij, maar gewoon gaan wanneer we aankomen. Even nam de hoogtevrees van Robin de overhand, vooral de bochten waren niet zo prettig. Tijdens de vlucht hebben we elkaar meerdere keren in de handen geknepen, is dit echt? Gebeurt dit nu echt? Zo onbeschrijfelijk mooi dat je niet kan geloven wat je ziet. Marthijn heeft onderweg zelfs een groep dolfijnen gespot!
Na een prettige vlucht van 45 minuten werd de landing ingezet, richting het strand! Dat was de meest epische afsluiting van de mooiste vlucht die we ooit hadden meegemaakt. Om het feest af te maken stond op het strand onze eigen 4x4 wagen klaar. Een gloednieuwe auto om het eiland mee te verkennen. Een kleine jongensdroom van Marthijn kwam hiermee uit. Eerst zijn we landinwaarts gereden, richting Lake McKenzie. De rit ernaar toe was alleen al prachtig, hobbeldebobbel maar daar was dus precies die stoere wagen voor. Met knappe rijkunsten heeft Marthijn ons veilig naar het meer toe gereden. Waar we dachten dat we er zo zouden zijn (11km rijden), zijn we toch al gauw een uur onderweg geweest. Maar het was de rit meer dan waard, het water was zo helder als drinkwater en het zand zo wit als sneeuw. Een prachtig gezicht, wederom onbeschrijfelijk mooi. Na hier even lekker rond gewandeld en gezwommen te hebben zijn we terug richting het strand gereden. We kwamen inmiddels een beetje in tijdnood, het vliegtuig ging rond 4 uur al terug in verband met de zonsondergang.
Na de hobbeldebobbel rit terug richting het strand zijn we over de officiële snelweg (het strand...) van het eiland naar een scheepswrak gereden. De snelweg van dit eiland is het strand waar je 80km/u mag. Ontzettend gaaf om alleen over het strand te rijden, met zo ver als je kan kijken niets anders dan zand en azuurblauwe zee. Het scheepswrak is de SS Maheno, een schip dat gebruikt is als ziekenhuis tijdens de eerste wereldoorlog en onderweg was naar Japan. Het schip werd voortgetrokken maar kwam tijdens een heftige storm los en raakte aan wal in 1935. Inmiddels is een deel van het schip in het zand gezakt en is het aan het eroderen. Een indrukwekkend gezicht. Ook de terugvlucht was enorm indrukwekkend. Opstijgen van het strand terwijl de zon langzaam onder gaat en genieten van de prachtige uitzichten. Wat een onwijs gave ervaring.
De twee dagen erna hebben we heerlijk op het strand gelegen en boekjes gelezen. Robin heeft haar boek van 963 bladzijdes uitgelezen en is direct begonnen in het volgende deel. Marthijn ligt van tijd tot tijd hardop te lachen om de herkenbare anecdotes over de Australiërs uit zijn boek. Na 2 heerlijke dagen niksen zijn we doorgereden naar Elanora. Dit is een suburb van de Gold Coast. Hier woont een oud klasgenoot van Robin die we zijn gaan opzoeken. Heel erg leuk om iemand na 12 jaar weer te zien. We verblijven in de lodge van zijn schoonouders (een kleine Airbnb studio) met alles erop en eraan. Zo enorm genieten om na 3 weken in een normaal bed te slapen, onder een goede (warme) douche te kunnen stappen en 's nachts uit je bed te kunnen rollen om naar de wc te gaan. Wat een feestje. Gisteren zijn we gezellig uiteten geweest met Jordy en zijn vrouw Rebecca. Vandaag krijgen we de grande tour van Jordy. Hij gaat ons vanalles uit de omgeving laten zien en vanavond weer lekker uiteten met z'n allen.
Morgen vertrekken we richting Brisbane, de laatste stop van deze prachtige reis. Hier checken we eerst in in ons hotelletje, ruimen we de bus uit en moeten we hem schoonmaken. Dan kunnen we hem inleveren en duiken we nog heel even de stad in om de vakantie mooi af te sluiten. De reis is zo ontzettend snel gegaan en we hebben zo veel onbeschrijfelijk mooie en leuke dingen gezien en meegemaakt dat we ons ontzettend rijke mensen voelen. Wat is het toch fantastisch om dit soort dingen samen te kunnen en mogen doen. Heerlijk.
Liefs,
Marthijn en Robin
Byron Bay is echt fantastisch. Als we hier zouden moeten/willen wonen, dan zou het daar zijn. Een klein dorpje met een heerlijk ontspannen surfer/hippie vibe en een prachtig strand in een baai. We hebben onze dagen in Byron voornamelijk op het strand doorgebracht. Byron Bay heeft geweldige stranden waar je uitstekend kunt surfen. De golven komen als het ware schuin aanrollen waardoor je er heel lang op kunt surfen. Klinkt alsof we dat ook gedaan hebben misschien maar schijn bedriegt. Wij zijn heerlijk in onze boeken gedoken en hebben genoten van de zon. Robin heeft haar nagels laten doen en Marthijn is naar de lokale Barber geweest om zijn haren te laten knippen. Waar wij overigens in onze zwemkleding op het strand liggen, lopen de Aussies met een winterjas en sjaal rond omdat ze het 'koud' hebben... Het is immers bijna winter voor hun (25 graden...). De eerste avond hebben we heerlijk fancy gegeten vlak bij de camping, de dagen erna waren we van plan zelf te koken maar zijn we toch lekker het dorp in gelopen. Super leuke restaurantjes met live muziek en happy hours.
Na Byron Bay stond Sunshine Coast op de planning. Een kleine 400km rijden, wat best behoorlijk is met zo'n camper. Als welkome tussenstop zijn we naar de Lone Pine Koala Sanctuary geweest. Zoals de naam het al zegt is dit een opvang centrum voor koalas. Overigens hebben ze ook dingo's, kangeroos en wallebies, vogelbekdieren en wombats. De koalas waren onze favorieten. Het centrum heeft meer dan 100 koalas opgevangen, van ouwe besjes tot jonkies van een paar maanden oud. Ze slapen ongeveer 20 uur op een dag om genoeg energie op te kunnen doen om de overige 4 uur wakker te kunnen blijven. Ze eten namelijk alleen eucalyptus blaadjes, en dan slechts 50 van alle 200 soorten EN alleen de jongste blaadjes. Hier zit eigenlijk alleen maar water in en vrijwel geen suiker, en dus energie die ze nodig hebben. Het centrum heeft dus ook een complete eucalyptus plantage om voldoende aanvoer te hebben. Gelukkig waren de koalas vrijwel allemaal wakker dus we hebben lekker lang zitten kijken naar het stoeien, rennen, klimmen en eten van de beestjes.
Na een pittige reis zijn we 2 dagen geleden in Sunshine Coast aangekomen. Op zich geen spannende plaatst, ware het niet dat we vanuit hier naar Fraser Island kunnen. Fraser Island is het grootste zandeiland van de wereld, het heeft 'perched' meren (volledig ontstaan door regendruppels), een regenwoud en wilde dingo's. Als echte VIP'S zijn wij met een privé vliegtuigje van Sunshine Coast airport naar Fraser Island gevlogen. Een klein propeller vliegtuigje met piloot met hoge knie sokken stond al voor ons klaar en via de zij ingang van het vliegveld mochten we aan boord. Heel aparte ervaring, geen douane en geen wachtrij, maar gewoon gaan wanneer we aankomen. Even nam de hoogtevrees van Robin de overhand, vooral de bochten waren niet zo prettig. Tijdens de vlucht hebben we elkaar meerdere keren in de handen geknepen, is dit echt? Gebeurt dit nu echt? Zo onbeschrijfelijk mooi dat je niet kan geloven wat je ziet. Marthijn heeft onderweg zelfs een groep dolfijnen gespot!
Na een prettige vlucht van 45 minuten werd de landing ingezet, richting het strand! Dat was de meest epische afsluiting van de mooiste vlucht die we ooit hadden meegemaakt. Om het feest af te maken stond op het strand onze eigen 4x4 wagen klaar. Een gloednieuwe auto om het eiland mee te verkennen. Een kleine jongensdroom van Marthijn kwam hiermee uit. Eerst zijn we landinwaarts gereden, richting Lake McKenzie. De rit ernaar toe was alleen al prachtig, hobbeldebobbel maar daar was dus precies die stoere wagen voor. Met knappe rijkunsten heeft Marthijn ons veilig naar het meer toe gereden. Waar we dachten dat we er zo zouden zijn (11km rijden), zijn we toch al gauw een uur onderweg geweest. Maar het was de rit meer dan waard, het water was zo helder als drinkwater en het zand zo wit als sneeuw. Een prachtig gezicht, wederom onbeschrijfelijk mooi. Na hier even lekker rond gewandeld en gezwommen te hebben zijn we terug richting het strand gereden. We kwamen inmiddels een beetje in tijdnood, het vliegtuig ging rond 4 uur al terug in verband met de zonsondergang.
Na de hobbeldebobbel rit terug richting het strand zijn we over de officiële snelweg (het strand...) van het eiland naar een scheepswrak gereden. De snelweg van dit eiland is het strand waar je 80km/u mag. Ontzettend gaaf om alleen over het strand te rijden, met zo ver als je kan kijken niets anders dan zand en azuurblauwe zee. Het scheepswrak is de SS Maheno, een schip dat gebruikt is als ziekenhuis tijdens de eerste wereldoorlog en onderweg was naar Japan. Het schip werd voortgetrokken maar kwam tijdens een heftige storm los en raakte aan wal in 1935. Inmiddels is een deel van het schip in het zand gezakt en is het aan het eroderen. Een indrukwekkend gezicht. Ook de terugvlucht was enorm indrukwekkend. Opstijgen van het strand terwijl de zon langzaam onder gaat en genieten van de prachtige uitzichten. Wat een onwijs gave ervaring.
De twee dagen erna hebben we heerlijk op het strand gelegen en boekjes gelezen. Robin heeft haar boek van 963 bladzijdes uitgelezen en is direct begonnen in het volgende deel. Marthijn ligt van tijd tot tijd hardop te lachen om de herkenbare anecdotes over de Australiërs uit zijn boek. Na 2 heerlijke dagen niksen zijn we doorgereden naar Elanora. Dit is een suburb van de Gold Coast. Hier woont een oud klasgenoot van Robin die we zijn gaan opzoeken. Heel erg leuk om iemand na 12 jaar weer te zien. We verblijven in de lodge van zijn schoonouders (een kleine Airbnb studio) met alles erop en eraan. Zo enorm genieten om na 3 weken in een normaal bed te slapen, onder een goede (warme) douche te kunnen stappen en 's nachts uit je bed te kunnen rollen om naar de wc te gaan. Wat een feestje. Gisteren zijn we gezellig uiteten geweest met Jordy en zijn vrouw Rebecca. Vandaag krijgen we de grande tour van Jordy. Hij gaat ons vanalles uit de omgeving laten zien en vanavond weer lekker uiteten met z'n allen.
Morgen vertrekken we richting Brisbane, de laatste stop van deze prachtige reis. Hier checken we eerst in in ons hotelletje, ruimen we de bus uit en moeten we hem schoonmaken. Dan kunnen we hem inleveren en duiken we nog heel even de stad in om de vakantie mooi af te sluiten. De reis is zo ontzettend snel gegaan en we hebben zo veel onbeschrijfelijk mooie en leuke dingen gezien en meegemaakt dat we ons ontzettend rijke mensen voelen. Wat is het toch fantastisch om dit soort dingen samen te kunnen en mogen doen. Heerlijk.
Liefs,
Marthijn en Robin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
