'Ik heb een toeter op m'n scooter'

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer, ditmaal vanaf Balangan Beach waar we met uitzicht op zee en onder het genot van een grote Bintang dit verhaal schrijven. Het is even graven waar we gebleven zijn maar waarschijnlijk ergens op Gili T. De Gili's kun je maar op 1 manier omschrijven: paradijs. De laatste avond op T heeft Ryka (de hotelmanager) voor ons Opor Ayam gekookt. Echt niet normaal lekker! We hebben getracht het recept te ontfutselen maar helaas zonder succes. Voor jullie beeld: kip met rijst en cocos toestanden.

Na Gili T zijn we met het de boot naar het buureiland Gili Meno gegaan. Meno is het rustigste eiland waar je (hoe lang zal het nog zo blijven...) de ultieme Robinson Crusoe ervaring kunt krijgen. Eenmaal aangekomen zijn we met paard en wagen naar onze bungalow gebracht. Wederom idyllisch. We rolden ons bed uit het strand op. Snorkelset op en opzoek naar schildpadden. Na een dagje relaxen hebben we fietsen gehuurd en zijn we het eiland over gaan crossen. Je bent op veel momenten alleen en fietst midden in de natuur. Klein nadeel is dat er dus niet overal paden zijn en we soms met onze mountainbike aan de hand over het strand moesten ploegen. Omdat tijdens het snorkelen de schildpadden jacht geen succes was, wel veel mooie visjes gezien, wilden we naar het schildpadden sanctuary. Kennelijk zijn we 6 keer langs die f*cking turtles geploegd... God mag weten waar ze zijn maar wij hebben na lang zoeken de handdoek in de ring gegooid. Het zweet liep waar we niet wisten dat het lopen kan en Marthijn werd 'hangry'. Na twee nachten op Meno en inmiddels 6 nachten op de Gili eilanden wilden we weer terug naar Bali. Onderweg op de boot hebben we boven op de het dak gezeten. Al kletsend met een aantal anderen kregen we ineens de verrassing van het jaar: een dolfijn sprong volle bak uit de zee en kwam met een grote plons weer neer. Vervolgens zagen we een grote groep dolfijnen die met z'n allen aan het cruisen waren. Een kippenvel moment van klasse!

Terug op Bali zijn we naar Sanur gegaan, een kleine versie van Kuta (de drukste stad) die eigenlijk een beetje tegenviel. Het is feitelijk een lange straat met enkele winkels waar we uiteindelijk van 'ellende' maar een massage hebben genomen ;-). Al met al is 1 nachtje genoeg. Zeker gezien het feit dat de ratten een polka dansten op het dak van ons guesthouse, a-relax.

Als echte backpackers (not) zijn we de volgende ochtend onvoorbereid naar Balangan Beach gegaan, waar we een basic (poepen, piesen en wassen tegelijk) guesthouse hebben aan het strand. Balangan is een paradijs voor de ervaren surfers, net als Uluwatu en Binging, aan de zuid-west kust van Bali. Gisteren hebben we vanaf ons strandbedje genoten van alle surfers. Balangan beach blijkt overigens ook een hotspot voor bruidsparen, tijdens de zonsondergang hebben we vijf stellen zien poseren voor de trouwfoto's. Omdat we Uluwatu en Bingin ook wilde zien zijn we na gefaalde onderhandelingen met chauffeurs zelf op pad gegaan met een 125cc scooter. Hilarisch om links te rijden met een vastgeklampt aapje op je rug dat begint te gillen als je gas geeft. Na de eerste stop in Uluwatu, waar we hebben genoten van het uitzicht, had Robin iets meer vertrouwen en kon ze rustig zitten. Het verkeer is op zich prima te doen, beetje toeteren hier en daar en je komt een eind. Na de eerste stop hebben we ruim 30 min gereden richting Padang Padang beach. Wat blijkt, je zit 20 meter hoger en iets noordelijker op dezelfde rots... Goed, een superfood yoghurt ijs bak ding later (helemaal hip en erg lekker) zijn we richting Bingin gegaan. Wat een avontuur, na een parkeerplaats begint de wandeltocht door een dorpje en na heul veul traptreden kwamen we op het strand. Nou ja, eigenlijk een hoop rotsen met enorme golven waar je dus niet kon liggen, maar wel kan genieten van een wederom spectaculair uitzicht. Na de lunch moesten we eraan geloven, terug omhoog. Klinkt misschien eenvoudig maar het is hier zo godgloeiende heet en vochtig dat het zweet lekkerlijk over je oogleden rolt als je alleen al stilzit...

We komen woorden tekort om te omschrijven hoe mooi het hier is. Inmiddels is de laatste week aangebroken en kijken we nu al terug op een prachtige vakantie. Morgen vertrekken we naar Canggu waar Marthijn hopelijk kan leren surfen.

Veel liefs,

Robin en Marthijn